A importancia de dormir ben

Descansar influe directamente na nosa saúde de maneira positiva ou negativa. Todos en algún momento tivemos trastornos de sono, hai algúns máis eviodentes como non dormin en toda a noite, e outros menos, con despertar tres veces durante a fase REM é suficiente pra que non descansesmos ben de todo.
O que denominamos sono é a suma de diferentes fases, de entre 90 e 120 minutos, que se repiten ao longo da noite, e que, en conxunto, duran sete ou oito horas en adultos, como definen dende a Sociedade Española do Sono (SES). Cando non completamos esas fases de forma axeitada aparecen as malas sensacións. Os desagradables efectos de non descansar ben son os seguintes:

1. Torpeza e desmemoria: a falta de sono reduce a axilidade mental, durmir unha hora menos do que necesitamos pode chegar a alterar un 10% a capacidade de concentración. E esta consecuencia é acumulativa. Por iso notamos máis a falta de sono os últimos días da semana.
2. Agria o carácter: se o levamos aos extremos desemboca en problemas de comportamento, ansiedade, depresión e trastornos que poden derivar en cadros psiquiátricos.
3. Engorda: en moitos casos dormir mal implica comer mal, incluso un estudo da Universidade de Winconsin (EE. UU.), en 2010, determinou que a falta de sono limita a perda de graxa.
4. Afe a nosa pel: durante a fase de sono profundo fabrícase a hormona do crecemento, responsable da rexeneración da pel, por iso as persoas que dormen pouco ou mal teñen olleiras. Iso no mellor dos casos. Unha falta de descanso prolongada no tempo orixina alteracións cutáneas máis serias como dermatitis atópica, dermatitis seborreica e favorece que algúns tipos de tumores cutáneos progresen rápidamente.
5. Contribúe ao párkinson: a ausencia da fase de sono lento, profundo (fase REM), implica non poder eliminar algunhas substancias tóxicas que, acumuladas, poden estar na orixe de trastornos neurolóxicos.
6. Altera o sistema cardiovascular: o insomnio persistente provoca cambios no sistema que regula as nosas defensas. Algúns destes cambios xorden a longo prazo, e poden contribuír ao desenvolvemento de enfermidades cardiovasculares e diabete do tipo 2.

O gusano inmortal

As planarias (da clase das Turbellaria) son uns vermes que se poden encontrar en auga doce, nos mares e en terreos húmidos. Pola súa incrible capacidade de rexenerarse, o naturalista escocés John Dalyell definiunas como ese "verme inmortal baixo a folla dun coitelo" a comezos do século XIX.
Detrás desta capacidade de rexeneración pode estar o feito de que polo menos o 25% do seu tecido celular está formado por células nai. Pero a pesar de moitos dos experimentos que se lles fixo, os científicos seguen sen un modelo claro de como se rexeneran.

"O noso sistema descubriu o primeiro conxunto de normas, unha rede, que cando cada célula segue esas normas, os resultados son exactamente iguais aos publicados na literatura científica", di o director do Centro de Bioloxía Rexenerativa e do Desenvolvemento da Universidade Tufts (EUA), Michael Levin. "Pode explicar por que as distintas partes do verme toman a correcta identidade cabeza/cola e mostra por que os diversos experimentos previamente publicados teñen os resultados que teñen", engade.

O sorprendente é que foi un sistema de intelixencia artificial. Deseñaron un algoritmo matemático que alimentaron co que se sabe das planarias: xenética, expresión dos xenes, patróns de división celular...

Creamos unha base de datos con máis dun centenar de experimentos sobre a rexeneración das planarias", explica Lobo, principal autor do estudo publicado en PLoS Computational Biology. "Para esta investigación, seleccionamos os máis importantes, incluíndo manipulacións cirúrxicas, xenéticas e farmacolóxicas da rexeneración da cola e a cabeza nas planarias, 16 experimentos en total. Hai que ter en conta que ningún modelo previo podía explicar máis dun ou dous experimentos á vez. Aquí, mostramos por primeira vez un modelo que pode explicalos case todos", engade.

Un novo Triceratops

Os ceratópsidos son dinosauros con cornos, entre os que se encontra o famoso Triceratops, cuxa diversidade, tanto en especies coma na forma dos seus cranios, se incrementa continuamente.

Divídense en dous grupos que conteñen dinosauros cunha variación nas estruturas de ornamentación dos seus cranios. Os grupos son:

• Centrosaurinos: posúen un gran corno nasal na parte anterior do cranio e estruturas óseas pegadas ao bordo posterior da súa coiraza cranial.
• Casmosaurinos: teñen máis grande o par de cornos situados tras os ollos e unha coiraza cranial alongada (como o Triceratops).

Este esquema acábao de trastornar o estudo dun cranio case completo, de máis dun metro e medio de lonxitude, encontrado a uns 160 km ao sur de Calgary (Alberta, Canadá) en sedimentos dunha antigüidade en torno a 68 millóns de anos (Cretácico Superior).

O corno anterior ou nasal está moi ben desenvolvido (é o máis grande do seu grupo o dos Triceratopsini con relación ao tamaño do cranio), mentres que os cornos postorbitais son pequenos (os menores dentro do seu grupo); ademais o bordo posterior está festonado por numerosas placas óseas que contribúen a dotar dunha maior envergadura á coiraza cranial. É dicir, este exemplar decasmosaurino mostra os trazos propios dos cranios do outro grupo de ceratópsidos, o dos centrosaurinos.

Os investigadores Caleb M. Brown e Donald M. Henderson (Royal Tyrrell Museum of Palaeontology, Drumheller) déronlle o nome de Regaliceratops, que quere decir: cara con cornos regios.

Comezarán co selado dos tanques do pesqueiro ruso a próxima semana

O buque "Oleg Naydenov" fundeuse a 27km de profundidade ao sur de Gran Canaria, a mediados da semana que ven unha embarcación con dous robots submarinos traballará con el.O enxeñeiro Gerardo Miranda afirma que é unha operación moi complicada, xa que non se sabe nin o coste nin o tempo que tardará en completarse o selado.Pola súa banda, o secretario de Estado de Infraestruturas, Transporte e Vivenda do Ministerio de Fomento, Julio Gómez-Pomar, asegurou que se vai empezar a limpeza da cala de Los Secos, a única zona da costa onde quedan restos da vertedura.

Prohibir os coches máis contaminantes

A Organización Mundial da Saúde (OMS) estima que unha de cada oito mortes que se produciu no mundo en 2012 estivo causada pola contaminación atmosférica, principalmente pola alta concentración de partículas en suspensión no aire.Por este motivo, sete institucións científicas europeas recomendaron á Comisión Europea e a diversas Administracións estatais e rexionais do sur do continente que creen zonas de baixa emisión nas que se prohiba a circulación de vehículos vellos que funcionan con gasóleo e "favorecer" a entrada de coches eléctricos.As recomendacións dos científicos son o resultado do proxecto AiruseLife+, nel estudouse a orixe e a efectividade das medidas para reducir a polución deste contaminante, que é causante de enfermidades respiratorias, infartos de miocardio e varios tipos de cancro. Na súa lista de 70 riscos para a saúde, a OMS sitúa á contaminación como a novena, e a primeira causa ambiental.

Os bebés que conviven con mascotas desenvolven menos alerxias e enferman menos

Se o animal está baixo o mesmo teito que o neno mentras é un bebé, este, terá menos probabilidades de desenvolver alerxias a ditos animais.
Un estudo comprobou que nenos que viviron nun fogar con gatos tiñan a metade de probabilidades de terlle alerxia nun futuro.

Os investigadores sospeitan que a exposición a alérxenos de mascotas e a bacterias relacionadas con estas a unha idade temperá provocan que se fortaleza o sistema inmunitario.

Por outra banda os pequenos que crecen nunha casa cun can polo menos seis horas ao día teñen menor tendencia de enfermar por afeccións respiratorias e infeccións de oído.

Un proxecto da Universidade de Kuopio, en Finlandia, estudou os diarios do estado de saúde de case 400 nenos e apuntan a que a presenza de cans é beneficiosa para eles, polo menos nos seus primeiros doce meses de vida (coma no caso anterior).Estes nenos sofren un 30% menos de enfermidades respiratorias como catarros, tose e rinite. Ademais, as infeccións de oído nos bebés con mascota redúcense nun 50%.

FXR1P, a proteína que potencia ou anula a memoria

Un equipo de investigadores do Departamento de Neuroloxía e Neurocirurxía da Universidade McGill, dirixido polo neurólogo Keith Murai, acaban de descubrir que a presenza dunha proteína chamada FXR1P ten o efecto de anular a produción de neuronas necesarias para almacenar novos recordos.
Según este estudo, cando esta proteína foi eliminada de forma selectiva en certas partes do cerebro dos cobaias, creáronse novas moléculas, que fortaleceron as conexións entre as neuronas relacionadas coa memoria e aumentaba a súa capacidade para almacenar información.

"Se podemos identificar os compostos que controlan a FXR1P, para reducila ou directamente eliminala, sería posible poder axustar a formación de memoria e a capacidade para a recuperación de información, mellorando así a calidade de vida das persoas que sofren dalgunhas enfermidades cerebrais," explicou Keith Murai.